2022, Altın Fiyatları İçin 1980’in Tekrarı Mı Olacak?

(kriptokoin.com)

Bir resesyon geliyor. Ancak sarı metal için gerçekten olumlu olacak mı? Ne de olsa, ekonomik gerilemeye rağmen altın fiyatları 1980’de düştü. Yatırım danışmanı Arkadiusz Sieroń, parlak metalin son durumunu değerlendiriyor ve tarihsel perspektiften bakıyor.

Resesyon ve Stagflasyon altın fiyatları için iyi mi?

Herkes yaklaşan resesyon ve stagflasyonun altın için iyi olacağını söylüyor. Ancak, gerçekten olacaklar mı? Aklımda da bazı şüpheler oluştu, o yüzden onları araştıralım. Tabii ki, altının 1970’lerde yükseldiğine itiraz etmiyorum.

Ama buna gerçekten stagflasyon mu neden oldu, yoksa sadece bir zaman tesadüfü müydü? Burada demek istediğim 1970’ler kendine özgüydü. Yani, Breton Woods’un sonu. 1971’de Nixon altın penceresini kapattı ve altının fiyatının serbestçe dalgalanmasına izin verildi. Altın standardına göre, ABD doları, ons başına 35 dolarlık sabit bir oranda altına dönüştürülebileceğini ima eden 13,71 tane altın olarak tanımlandı.

Ancak, böyle bir sabit döviz kuru 1934’te ortaya çıktı. O zamandan beri dolar satın alma gücünü kaybediyordu. Bu nedenle, konvertibilite sona erdikten sonra altın fiyatlarındaki yükseliş tamamen doğaldı. Ayrıca, yaygın enflasyonla sınırlı bir ilişkisi olabilirdi. Sabit kur yıllarca yapay olarak yüksekti. Bu yüzden altın düşük değerlenirken dolar aşırı değerlendi.

Bu güçlerin yeniden ortaya çıkması mümkün

Bir başka sorun da, 1970’lerde dünyanın tamamen itibari, dalgalı para birimlerinden oluşan yeni bir dünyaya taşınmasıydı. Bu nedenle altın için çok fazla endişe ve güvenli liman talebi vardı. Kısacası, 1970’ler, altın fiyatlarını artıran birkaç yükseliş faktörünün meydana geldiği çok özel bir zamandı. Ancak bu itici güçlerden bazıları, 1970’lerde emekleme dönemindeyken itibari para sistemi bugün iyi kurulmuş olduğundan 2020’lerde mevcut olmayacak. Altın standardını iki kez kıramazsınız.

Bu doğru, ancak 1970’lere özgü bazı faktörler olmasa da 2000’lerde ve 2019-2020’de de altında boğa piyasaları vardı. Ayrıca, aşırı enflasyon olmasaydı yeni para sistemine ilişkin endişeler daha düşük olacağından, altın standardının sonunu stagflasyondan ayırmak çok zor. Nixon’ın şokunun genel ekonomik duruma katkıda bulunduğu açık. Ancak altın fiyatlarındaki eğilimler nihai olarak makroekonomik güçler tarafından yönlendirildi. Dolayısıyla bu güçlerin yeniden ortaya çıkması mümkün.

Son olarak, bana öyle geliyor ki, 1972-1973’teki altının ilk yükselişi, TÜFE enflasyonu ve diğer makroekonomik değişkenlerden ziyade altın standardının terk edilmesiyle daha fazla ortak noktaya sahip. Bununla birlikte, o dönemden sonra altın fiyatlarındaki eğilimler daha çok enflasyon ve diğer temel faktörlerle ilişkiliydi (aşağıdaki tabloya bakınız). Bu nedenle, 1970’lerin tüm boğa piyasasının altın standardının çöküşünden kaynaklandığını iddia etmek zor olurdu.

Sonuçta, yükselmeyen düşmez!

İkinci endişem muhtemelen daha rahatsız edici. 1970’ler altın için harika bir zaman olmasına rağmen, altın fiyatları 1980 başlarında enflasyonla birlikte zirve yaptı (aşağıdaki tabloya bakın). Daha sonra yirmi yıl boyunca ayı piyasasına girdi. Bu nedenle endişem, enflasyon zirve yaptığında, altın yatırımının fırsat maliyetlerini artıran düşük enflasyon beklentileri ve yüksek faiz oranları nedeniyle 1980-1981’de olduğu gibi altının düşebileceğidir. Neticede enflasyondaki düşüş döneminde enflasyon beklentileri düşerken reel faiz oranları yükselir. Bunun da altın fiyatlarını olumsuz etkilemesi gerekir.

Ancak tarih tekerrür etmez (gerçi çoğu zaman kafiyeli olur). Aşağıdaki grafiğin gösterdiği gibi, altın fiyatları aslında mevcut enflasyonla yükselmedi. Ralli, 2020’nin ilk yarısında, hem reel enflasyon hem de enflasyon beklentilerinin başlangıçta düştüğü koronavirüs durgunluğunun ortasında gerçekleşti. Bu nedenle, enflasyondaki zirvenin altın için zararlı olması gerekmez. Sonuçta yükselmeyen düşmez.

Dahası, reel faiz oranları şimdiden yükseldi (aşağıdaki tabloya bakın). Bu nedenle daha fazla hareket için alan sınırlı. Tabii ki, her zaman yükselmeleri mümkün. Ancak 1980-1981’de görülene benzer bir artış riski, özellikle resesyon endişeleri ve faizlerin aşağılayıcı etkisi göz önüne alındığında çok daha düşük.

Altın fiyatları için 1980’in tekrarı mı olacak?

Ek olarak, yıllarca ultra düşük faiz oranlarının çok sayıda ekonomik balon yarattığını lütfen unutmayın. Bu nedenle yaklaşan ekonomik krizin, özellikle Fed’in sıkılaştırma döngüsünün hızı göz önüne alındığında gerçekten şiddetli olması muhtemel. Diğer bir deyişle, borç ve finansal dengesizliklerin seviyesi 1970’lerdekinden daha fazla. Bu nedenle enflasyon yüksek kalsa bile Fed’in güvercin duruşuna geçmesi olası. Veya en azından şahin duruşunu yumuşatması muhtemel.

Şimdiye kadar Jerome Powell’ın kaslarını gevşetme imkanı vardı. Ancak bunun olmamasının bir nedeni, işsizlik oranının düşük kalması. Ayrıca, faiz oranlarındaki artışların henüz finans sektörünü etkilememesi. Ancak, işsizlik oranı yükselmeye başladığında ve finansal piyasalar bocalamaya başladığında, Fed ekonomiyi yeniden canlandırmak için güçlü bir baskı altına girecek.

Enflasyonla mücadele için gerçekten çok büyük bir ekonomik maliyeti kabul etmeye istekli olup olmayacağından ciddi olarak şüpheliyim. Bu nedenle, neyse ki altın için yaklaşan resesyon 1980’deki gibi olmak zorunda değil. Öte yandan 2007-2009 veya 2020’dekine oldukça benzer olması mümkün.